Φάσημικροσκοπία αντίθεσηςορισμός
Τα μη λεκιασμένα ζωντανά κύτταρα δεν απορροφούν σχεδόν καθόλου φως. Η κακή απορρόφηση φωτός έχει ως αποτέλεσμα πολύ μικρές διαφορές στην κατανομή της έντασης της εικόνας. Αυτό κάνει τα κύτταρα μόλις ή όχι ορατά σε μικροσκοπία φωτεινού πεδίου. Η μικροσκοπία αντίθεσης φάσης είναι μια τεχνική οπτικής μικροσκοπίας που μετατρέπει τις μετατοπίσεις φάσης στο φως που διέρχεται από διαφανή δείγματα σε αλλαγές στη φωτεινότητα της εικόνας.
Περιγράφηκε για πρώτη φορά το 1934 από τον Ολλανδό φυσικό Φριτς Ζέρνικες.
Αρχές μικροσκοπίας αντίθεσης φάσης
Καθώς το φως περνά μέσα από τα κύτταρα, εμφανίζεται μια μικρή μετατόπιση φάσης, η οποία είναι αόρατη στο ανθρώπινο μάτι. Στη μικροσκοπία αντίθεσης φάσης, αυτές οι μετατοπίσεις φάσης μετατρέπονται σε αλλαγές πλάτους και μπορούν να παρατηρηθούν διαφορές στην αντίθεση της εικόνας.
Λειτουργεί το μικροσκόπιο αντίθεσης φάσης
Ο μερικώς συνεκτικός φωτισμός που παράγεται από μια λάμπα βολφραμίου-αλογόνου κατευθύνεται μέσω ενός καθρέφτη συλλέκτη και εστιάζεται σε έναν αποκλειστικό δακτύλιο (με ετικέτα δακτύλιος συμπυκνωτή) που βρίσκεται στο μπροστινό εστιακό επίπεδο του συμπυκνωτή δευτερεύοντος σταδίου.
Το μέτωπο κύματος που διέρχεται από τον δακτυλιοειδές χώρο φωτίζει το δείγμα και δεν εκτρέπεται ή διαθλάται φάσης και καθυστερεί από τη δομή και τις κλίσεις φάσης που υπάρχουν στο δείγμα.
Το αδιάθλατο και το περιθλαστό φως που συλλέγεται από τον αντικειμενικό φακό απομονώνεται από την πλάκα φάσης στο πίσω εστιακό επίπεδο και εστιάζεται στο ενδιάμεσο επίπεδο εικόνας, σχηματίζοντας έτσι την εικόνα αντίθεσης τελικής φάσης που παρατηρείται στο προσοφθάλμιο.
